Laskowski Konstanty (1873–1956), działacz polityczny i samorządowy, dyrektor magistratu miasta Gorlic, poseł na sejm RP. L. ur. 20 I we Frysztaku w pow. jasielskim, był synem Piotra i Tekli z Czarneckich. Miał średnie wykształcenie. Od 1 X 1897 r. pracował w magistracie m. Gorlic, przez wiele lat jako sekretarz, potem jako dyrektor magistratu. Bardzo wcześnie związał się z ruchem ludowym i stał się jednym z najaktywniejszych działaczy Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) na terenie pow. gorlickiego. Z centralnym organem PSL „Przyjacielem Ludu” współpracował już od r. 1902. Od r. 1911 był zastępcą posła do parlamentu wiedeńskiego z listy PSL, w r. 1913 był członkiem Rady Naczelnej PSL. Osobiście przyjaźnił się z Janem Stapińskim i w czasie rozłamu w PSL w r. 1913 stanął po stronie PSL-Lewicy. Dn. 5 IV 1914 r. został wybrany członkiem Rady Naczelnej PSL-Lewicy, a 23 IX 1922 r. sekretarzem Wydziału Wykonawczego PSL-Lewicy. Kandydował bezskutecznie na posła z listy PSL-Lewica w r. 1922. Po utworzeniu w r. 1924 z PSL-Lewicy i tzw. grupy Bryla Związku Chłopskiego (ZCh) L. wszedł do wybranego 11 V 1924 r. Tymczasowego Zarządu tej nowej organizacji. Był w r. 1924 członkiem zarządu głównego ZCh, w r. 1925 skarbnikiem zarządu okręgowego w Krakowie, a 15 VIII t. r. został skarbnikiem zarządu głównego. W r. 1928 był członkiem prezydium wznowionego ZCh o charakterze prosanacyjnym, kandydował wówczas do sejmu z listy ZCh, również bezskutecznie.
Poglądy polityczne L-ego pokrywały się niemal z poglądami jego przyjaciela i przywódcy J. Stapińskiego. Gdy Stapiński z gronem zwolenników poparł po przewrocie majowym w r. 1926 rządy sanacji, uczynił to także i L. Działalność ZCh skończyła się w latach trzydziestych. L. został jeszcze wybrany posłem na sejm w kadencji 1930–5 z listy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem (BBWR), gdyż ZCh nie wystawiał wówczas własnej listy, a poparł akcję propagandową sanacji. L. był uważany za człowieka pracowitego, pedantycznego, uczciwego, choć bez większych horyzontów politycznych. L. pracował prawie do końca swego życia w magistracie miasta Gorlic. Był żonaty z Leokadią z Wrońskich (zm. w r. 1909). Jedyny syn Zbigniew zmarł w wieku niemowlęcym. Zmarł 9 II 1956 r. w Gorlicach.
Ruch ludowy na Rzeszowszczyźnie, L. 1967; Szczepański S., Z dziejów ruchu ludowego w Polsce, Kr. 1924 s. 66; – Giza S., Władze stronnictw ludowych 1861–1966, w: Programy stronnictw ludowych. Zbiór dokumentów, Oprac. S. Lato i W. Stankiewicz, W. 1969; Stapiński J., Pamiętnik, W. 1958; Szematyzmy Król. Galicji, 1898–1914; – „Monitor Pol.” 1930 nr 280; – Informacje parafii rzymskokatolickiej w Gorlicach z 30 XII 1966 r.
Krzysztof Dunin-Wąsowicz